Patron

 

“Nasze pokolenie nie jest doskonałe, ale me pewne prawa do względów. Następne pokolenie będzie jeszcze lepsze.”

Józef Piłsudski

 

 

Józef Piłsudski to przede wszystkim twórca niepodległego państwa polskiego, pierwszy Marszałek Polski i Naczelnik Państwa, dwukrotny premier Polski. Dał się poznać zarówno jako odważny i niezłomny dowódca, jak i przewidujący polityk. Był człowiekiem skromnym, nieczerpiącym korzyści ze sprawowanej władzy, całym sercem i duszą oddanym Ojczyźnie.

Urodził się w rosyjskim zaborze 5 grudnia 1867 roku w Zułowie na Litwie, niedalekoWilna, w rodzinie o tradycjach patriotycznych.

Wychowywał się w duchu godności narodowej, w poczuciu wierności Ojczyźnie i walki orężnej z Rosją. Jego ojciec Józef był powstańcem w 1863 roku. Matka Maria pochodziła ze znanego rodu szlacheckiego herbu Magiła. Piłsudski wychowywał się wraz z pięcioma braćmi i czterema siostrami. Do siódmego roku życia  mieszkał na wsi, później przeniósł się z rodziną do Wilna. Tam ukończył rosyjskie gimnazjum i zapisał się na studia medyczne w Charkowie. Antypolskie zachowanie rosyjskich urzędników, poniewieranie godności narodowej Polaków przez nauczycieli gimnazjum i profesorów na uniwersytecie, pogłębiły u młodego Ziutka nienawiść do rosyjskiego zaborcy. Wkrótce został wydalony z uniwersytetu za udział w rozruchach studenckich. W 1887 roku posądzono go o udział w spisku na życie cara Aleksandra III i został skazany na 5 lat pobytu na Syberii. Po powrocie z Syberii kontynuował działalność konspiracyjną pod pseudonimem “Wiktor” i “Mieczysław”. Za owe czyny został ponownie aresztowany i osadzony w więzieniu – w Cytadeli Warszawskiej, a następnie przewieziony do szpitala Św. Mikołaja w Petersburgu, skąd udało mu się uciec.

Bohater zaczął  koncentrować się na przygotowaniu polskiej siły zbrojnej – udało mu siępowołać do życia “Związek Strzelecki” i “Drużyny Strzeleckie”, a w 1912 roku został wybrany komendantem Głównym. Latem 1914 roku, kiedy wybuchła I wojna światowa, zorganizował 1 Kompanię Kadrową – oddział mający zapoczątkować tworzenie wojska polskiego.

Potem został dowódcą legendarnej I Brygady Legionów Polskich. Ze swoimi żołnierzami dzielił trudy walk w okopach i niebezpieczeństwa wojny. Dzięki swej postawie,  zyskał wśród rodaków dużą sławę i szacunek. W czasie wojny (1914 – 1918) Legiony miały walczyć u boku Austro – Węgier i Niemiec. Gdy legioniści odmówili złożenia przysięgi na wierność cesarza Austrii i Niemiec,  Piłsudski został uwięziony w twierdzy w Magdeburgu.

Po klęsce Niemiec odzyskał wolność. Wkrótce powrócił do Warszawy i 11 listopada 1918 roku przejął pełnię władzy w kraju jako Naczelnik Państwa. Przystąpił do rozbrajania żołnierzy niemieckich stacjonujących jeszcze w Polsce i zajął się odbudową niepodległego państwa polskiego. Po 123 latach zaborów kraj nasz odzyskał niepodległość.

Spektakularnym wyczynem Józefa Piłsudskiego było pokonanie Rosjan w sierpniu 1920 roku niedaleko Warszawy. Dzięki działaniom strategicznym komendanta, wojska polskie powstrzymały wroga i wyparły go z naszych granic. To wspaniałe zwycięstwo nad bolszewikami określa się mianem “Cudu nad Wisłą”.

Po wyborze Gabriela Narutowicza na pierwszego prezydenta w wyzwolonej Polsce Piłsudski postanowił odsunąć się od polityki, rezygnując ze wszystkich funkcji wojskowych.

Osiadł wraz z żoną i córkami ,Wandą i Jadwigą, w Sulejówku pod Warszawą. Tam odwiedzali go towarzysze z Legionów i zwolennicy polityczni. Powrócił do polityki po przewrocie majowym w 1926 roku i aż do śmierci decydował o najważniejszych sprawach w Polsce.

Wiosną 1935 roku stwierdzono u niego ciężką chorobę. Zmarł 12 maja 1935 roku. Śmierć Józefa Piłsudskiego okryła żałobą całe społeczeństwo polskie. Żal po śmierci “Dziadka” objął wszystkich niezależnie od ich poglądów. Józef został pochowany w krypcie św. Leonarda pod Wieżą Srebrnych Dzwonów na Wawelu w Krakowie. Serce zaś – zgodnie z jego ostatnią wolą -  spoczęło w grobie matki na wileńskim cmentarzu Rossa.